Genre: Psychedelic/Acid Rock
Αναμφισβήτητα ένας δίσκος ορόσημο θα τον χαρακτήριζα για την ιστορία της ροκ μουσικής. Ίσως όχι ο καλύτερος τους δίσκος αλλα σίγουρα ο σημαντικότερος τους. Απλότητα, λιτότητα και αυθεντικότητα ειναι τα βασικά στοιχεία αφού τα τραγούδια ειναι σύντομα σε διάρκεια. Από τα πρώτα ακούσματα μπορει να καταλάβει κάποιος ότι πρόκειτε για κάτι καινούργο (την τότε εποχή). Ο δίσκος χαρακτηρίζεται ως ψυχεδελικό ροκ και όχι άδικα. Ήταν η πρώτη φορά που κάτι στον χώρο της ροκ χαρακτηριζόταν ως ''heavy'' και όντως ειναι κατι το διαφορετικό. Ο Doug Ingle συνθέτει μουσικά τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου και ειναι ο κύριος τραγουδιστής (εκτός από πληκτράς) και από αυτο τον δίσκο αρχίζει να παίρνει την μουσική του ταυτότητα το συγκρότημα. Δεν θα κρύψω ότι ακούγοντας την μελωδία του πρώτου κομματιού (''Possession'') υπολόγισα ότι θα ακολουθούσε ένας μελωδικός δίσκος και δεν έκανα λάθος. Το επόμενο τραγούδι (''Unconscious Power'') ειναι πιο ανεβασμένο σε οτι αφορά το tempo, και βασίζεται κυρίως στο riff της κιθάρας και των πλήκτρων. Τα ''Get out of my life, woman'', ''Gentle as it may seem'', ''Look for the sun'' έχουν ένα πιο groovy ρυθμό και η κιθάρα και τα πλήκτρα αφήνουν το στίγμα τους με τα δικά τους ανεξάρτητα solos. Το αρμονικό και πιο ήρεμο ''So-Lo'' ειναι ένα από τα κομμάτια που δεν τραγουδά ο Ingle και μπορει κάπως να ξεχωρίσει. To ''Stamped Ideas'' ειναι το τραγούδι που ειναι εντελώς ξεχωριστό από τα υπόλοιπα του δίσκου και ξεφεύγει από την όλη εικόνα αφού ειναι πιο εύθυμο αλλα μπορει να χαρακτηριστεί ως μία καλή προσθήκη αφού τα όμορφα solos της κιθάρας και των πλήκτρων δεν λείπουν από το κομμάτι. Το ''Fields of Sun'' ειναι και αυτο από τα ''δυνατά'' σημεία του δίσκου κατά την ταπεινή μου άποψη αφού συνδυάζει όμορφα lyrics και μελωδικότητα που οδηγούν στην κορύφωση κάπου στο μέσο του τραγουδιού όπου θα συναντήσουν τα ψηλά φωνητικά και θα χαρίσουν ένα πολύ ωραίο άκουσμα. Τέλος το συγκρότημα θα μας αφήσει με το ευφυές (ως ιδέα) ορχηστρικό ''Iron Butterfly Theme''. Το χαραχτηρίζω ως ευφυές γιατι η ιδέα πίσω από το κομμάτι ειναι η αναπαράσταση του κύκλου ζωής μιας πεταλούδας.
Γενικά στον δίσκο δεν παρουσιάζονται εκτενή solos και τζαμαρίσματα που θα σε κουράσουν, ούτε και ακουστικά κομμάτια που θα σε συγχύσουν ως προς το στύλ και την ταυτότητα της μπάντας. Κατά την άποψη μου στον δίσκο ξεχωρίζουν ιδιαίτερα τα πλήκτρα αφού δένουν άψογα με την φωνή του Ingle ο οποίος αρχίζει να διαμορφώνει το άκουσμα των Iron Butterfly. Για κάποιον που δεν ειναι συνηθισμένος σε ροκ ακούσματα εποχής late-60s ο δίσκος ίσως χρειαστεί 2-3 ακούσματα.
Αναμφισβήτητα ένας δίσκος ορόσημο θα τον χαρακτήριζα για την ιστορία της ροκ μουσικής. Ίσως όχι ο καλύτερος τους δίσκος αλλα σίγουρα ο σημαντικότερος τους. Απλότητα, λιτότητα και αυθεντικότητα ειναι τα βασικά στοιχεία αφού τα τραγούδια ειναι σύντομα σε διάρκεια. Από τα πρώτα ακούσματα μπορει να καταλάβει κάποιος ότι πρόκειτε για κάτι καινούργο (την τότε εποχή). Ο δίσκος χαρακτηρίζεται ως ψυχεδελικό ροκ και όχι άδικα. Ήταν η πρώτη φορά που κάτι στον χώρο της ροκ χαρακτηριζόταν ως ''heavy'' και όντως ειναι κατι το διαφορετικό. Ο Doug Ingle συνθέτει μουσικά τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου και ειναι ο κύριος τραγουδιστής (εκτός από πληκτράς) και από αυτο τον δίσκο αρχίζει να παίρνει την μουσική του ταυτότητα το συγκρότημα. Δεν θα κρύψω ότι ακούγοντας την μελωδία του πρώτου κομματιού (''Possession'') υπολόγισα ότι θα ακολουθούσε ένας μελωδικός δίσκος και δεν έκανα λάθος. Το επόμενο τραγούδι (''Unconscious Power'') ειναι πιο ανεβασμένο σε οτι αφορά το tempo, και βασίζεται κυρίως στο riff της κιθάρας και των πλήκτρων. Τα ''Get out of my life, woman'', ''Gentle as it may seem'', ''Look for the sun'' έχουν ένα πιο groovy ρυθμό και η κιθάρα και τα πλήκτρα αφήνουν το στίγμα τους με τα δικά τους ανεξάρτητα solos. Το αρμονικό και πιο ήρεμο ''So-Lo'' ειναι ένα από τα κομμάτια που δεν τραγουδά ο Ingle και μπορει κάπως να ξεχωρίσει. To ''Stamped Ideas'' ειναι το τραγούδι που ειναι εντελώς ξεχωριστό από τα υπόλοιπα του δίσκου και ξεφεύγει από την όλη εικόνα αφού ειναι πιο εύθυμο αλλα μπορει να χαρακτηριστεί ως μία καλή προσθήκη αφού τα όμορφα solos της κιθάρας και των πλήκτρων δεν λείπουν από το κομμάτι. Το ''Fields of Sun'' ειναι και αυτο από τα ''δυνατά'' σημεία του δίσκου κατά την ταπεινή μου άποψη αφού συνδυάζει όμορφα lyrics και μελωδικότητα που οδηγούν στην κορύφωση κάπου στο μέσο του τραγουδιού όπου θα συναντήσουν τα ψηλά φωνητικά και θα χαρίσουν ένα πολύ ωραίο άκουσμα. Τέλος το συγκρότημα θα μας αφήσει με το ευφυές (ως ιδέα) ορχηστρικό ''Iron Butterfly Theme''. Το χαραχτηρίζω ως ευφυές γιατι η ιδέα πίσω από το κομμάτι ειναι η αναπαράσταση του κύκλου ζωής μιας πεταλούδας.
Γενικά στον δίσκο δεν παρουσιάζονται εκτενή solos και τζαμαρίσματα που θα σε κουράσουν, ούτε και ακουστικά κομμάτια που θα σε συγχύσουν ως προς το στύλ και την ταυτότητα της μπάντας. Κατά την άποψη μου στον δίσκο ξεχωρίζουν ιδιαίτερα τα πλήκτρα αφού δένουν άψογα με την φωνή του Ingle ο οποίος αρχίζει να διαμορφώνει το άκουσμα των Iron Butterfly. Για κάποιον που δεν ειναι συνηθισμένος σε ροκ ακούσματα εποχής late-60s ο δίσκος ίσως χρειαστεί 2-3 ακούσματα.
Προσωπικά αγαπημένα/αξιοσημείωτα κομμάτια: ''Possession'', ''Unconscious Power'', ''Get out of my life woman'', ''So-Lo'', ''Fields of Sun'', ''Iron Butterfly Theme''.
1. ''Possession'' (2:45)
2. ''Unconscious Power'' (2:32)
3. ''Get Out of My Life, Woman'' (3:58)
4. ''Gentle As It May Seen'' (2:25)
5. ''You Can't Win'' (2:41)
6. ''So-Lo'' (4:05)
7. ''Look For The Sun'' (2:14)
8. ''Fields of Sun'' (3:12)
9. ''Stamped Ideas'' (2:08)
10. ''Iron Butterfly Theme'' (4:34)
Generally, there are not lengthy solos or jamming that would 'exhaust' the listener. In addition, there is not any acoustic song on the album that will make you question the band's identity. In my opinion, the instrument that distinguishes on the album is the keyboards since they bind excellently Ingle's voice, who starts to shape Iron Butterfly's sound.
Undeniably a trademark album in the history of rock music. It's not the best album of the band but surely their most important one. Simplicity and originality are the main characteristics since songs have a short duration. From a first hearing, someone can understand that it was something new at that point in time. The album is characterised as 'psychedelic' rock and it's influenced by the music and the psychedelic spirit of the era. It was the first time that something in the music industry was called 'heavy'.
Despite being the main composer, Doug Ingle was also the keyboardist and vocalist of the band and from this album and on the music identity of Iron Butterfly is starting to take shape. I will not hide from you that when I first heard ''Possession'' I understood that a melodic album would follow. Next song, ''Unconscious Power'' has a faster tempo and is based on a combination of the guitar's riff and the keyboards. ''Get out of my life, woman'', ''Gentle as it may seem'' and ''Look for the sun'' have a more groovy rhythm and leave their trademarks with their own solos. One of the songs that I can somehow pick out from those that Ingle is not on the vocals is ''So-Lo''. ''Stamped Ideas'' is the song that its completely different from the others and slips from the overall picture of the album since it is somehow cheerful. However, it cannot be criticized as a bad addition to the album since we can find beautiful guitar and keyboard solos again. In my opinion ''Fields of Sun'' is one of the strong points in the disc since it combines lovely lyrics and a melody that will lead to the climax somewhere in the middle of the song where the high vocals are waiting to give a nice ending. Lastly, the band will close the album with the instrumental anthem ''Iron Butterfly Theme''. I have found the concept of the song a very brilliant idea, since it tries to portray the life cycle of a butterfly.
Despite being the main composer, Doug Ingle was also the keyboardist and vocalist of the band and from this album and on the music identity of Iron Butterfly is starting to take shape. I will not hide from you that when I first heard ''Possession'' I understood that a melodic album would follow. Next song, ''Unconscious Power'' has a faster tempo and is based on a combination of the guitar's riff and the keyboards. ''Get out of my life, woman'', ''Gentle as it may seem'' and ''Look for the sun'' have a more groovy rhythm and leave their trademarks with their own solos. One of the songs that I can somehow pick out from those that Ingle is not on the vocals is ''So-Lo''. ''Stamped Ideas'' is the song that its completely different from the others and slips from the overall picture of the album since it is somehow cheerful. However, it cannot be criticized as a bad addition to the album since we can find beautiful guitar and keyboard solos again. In my opinion ''Fields of Sun'' is one of the strong points in the disc since it combines lovely lyrics and a melody that will lead to the climax somewhere in the middle of the song where the high vocals are waiting to give a nice ending. Lastly, the band will close the album with the instrumental anthem ''Iron Butterfly Theme''. I have found the concept of the song a very brilliant idea, since it tries to portray the life cycle of a butterfly.
Generally, there are not lengthy solos or jamming that would 'exhaust' the listener. In addition, there is not any acoustic song on the album that will make you question the band's identity. In my opinion, the instrument that distinguishes on the album is the keyboards since they bind excellently Ingle's voice, who starts to shape Iron Butterfly's sound.
No comments:
Post a Comment